ویژگی های گیاهی فلوس:
فلوس از گیاهان مخصوص مناطق گرمسیر مانند هند، آفریقا و جنوب است. طبیعتاً مناطق بومی این گیاه نشان از گرما دوستی بیش از اندازه این گیاه می دهند. این گیاه دارای 10 تا 15 متر ارتفاع است. اسم های دیگری نیز برای فلوس وجود دارد. به عنوان مثال در برخی نواحی ایران زمین آن را با نام خرنوب هندی و یا خیار شنبر می شناسند. البته این نام گذاری ها بیشتر بومی می باشد اما گاهی نیز به رسمیت شناخته شده است. این گیاه به صورت خودرو در این مناطق یافت می گردد.
میوه فلوس طولی به اندازه 30 تا 50 سانتی متر و قطری معادل با 2 تا 3 سانتی متر دارد. اگر گیاه فلوس در راستای طولی باز شود، می توانید مجموعه ای از تیغه ها را در آن ببینید. این تیغه ها هستند که فلوس را به قطعات متعدد تقسیم می کند. البته این قطعات گاهی به 100 عدد نیز می رسند.
عسل خیار شنبر در واقع همان شیره چسبناک است که در درون این قطعات وجود دارد. طعم این شیره چندان مطلوب نیست و بوی خوبی ندارد اما تا حدی شیرین است. برای مصرف خواص فلوس باید غلاف آن را به طور مستقیم بر روی آتش بگیرید و منتظر بیرون آمدن عسل آن باشید. معمولاً این عسل چسبنده را به عنوان ماده ای مسهل مورد استفاده قرار می دهند. ضمن اینکه برای بهره بردن از این خاصیت، فلوس باید با روغن بادام مخلوط شود. یعنی ترکیب خواص روغن بادام با فلوس موجب این تاثیر مفید می شود. فلوس پخته از ترکیب قسمت مرکزی فلوس(مغز فلوس) با شکر یا قند به دست می آید و با درجه حرارت متوسطی پخته می شود.
ترکیب شیمیایی فلوس:
آنچه که در فلوس به عنوان مغز شناخته می شود، دارای مواد قندی، مواد روغنی، اکسی آنتراکینون، صمغ و اسانس می باشد. ترکیب شیمیایی فلوس از آنتراکینون ناشی می شود. همین ترکیب موجود در فلوس سبب خواص مسهلی آن می شود.
کاربرد فلوس برای درمان یبوست:
برای بهره گیری از خواص فلوس به عنوان مسهل باید 10 گرم شیره یا همان عسل فلوس را با یک لیتر آب جوش ترکیب و آن گاه از مواد اضافی پاکسازی کنید. به همین راحتی مسهل فلوس آماده می شود. البته اگر بیمار دچار یبوست شدید است، باید مقدار 10 گرم عسل خرنوب هندی را به 60 گرم افزایش داد. برای بهبود مزه این عسل بهتر است این جوشانده را با شربت انجیر یا گیلاس مصرف کرد.
یک لیتر آب تقطیر شده تهیه کنید و در آن به میزان 5 گرم عسل خیار شنبر بریزید. در ادامه باید حدود 125 گرم شکر یا قند آسیاب شده به این مخلوط اضافه و محلول را به طور تدریجی حرارت دهید. این حرارت باید متوسط باشد و باید منتظر بمانید تا آب داخل ترکیب از بین رود. مخلوط شما با از دست دادن آب، غلیظ گردد و از نظر وزن به 100 گرم برسد. برای نتیجه بخش بودن خواص فلوس در این زمینه باید از آن به صورت روزانه به اندازه 50 تا 100 گرم مصرف کرد.
-فلوس دارای طبع گرم و تر است و در طب سنتی بسیار کاربرد دارد.
-معمولاً برای بهبود دل پیچه و انسداد روده از خواص فلوس استفاده می شود.
-فلوس را می توان به شکل ضماد بر روی مفاصل دردناک بگذارید تا درد مفاصل و نقرس بهبود یابد.
-برای رفع اسهال خونی می توان از جوشانده پوست درخت فلوس استفاده کرد.
-فلوس باعث باز شدن و نرم شدن ریه می شود و از ورم آن می کاهد.
-ترکیب فلوس و آب گشنیز برای درمان دیفتری کاربرد دارد. برای بهره مند شدن از خواص گشنیز و خرنوب هندی، باید مخلوط را غرغره کنید.
-داروی فوق العاده برای درمان یبوست است و در اطفال و زنان باردار نیز قابل استفاده است.
-کلیه سنگ ساز را بهبود می بخشد و عملکرد آن ها را بهتر می سازد. حتی از بروز سنگ در کلیه ها پیشگیری می کند.
مضرات مصرفی فلوس
فلوس نیز در صورتی که بدون قاعده و بیش از اندازه مصرف شود، قطعاً دارای مضرات و معایبی خواهد بود. به طور کلی چسبندگی فلوس موجب به هم چسبیدن روده ها می شود و برای معده خطرناک است. ضمن اینکه سبب اشکالاتی در روده نیز می گردد. به همین خاطر آن را به تنهایی مصرف نمی کنند و همراه با مصطکی و انیسون روغن بادام مصرف می شود.
امیدواریم ذکر فواید فلوس، این گیاه را به خوبی به شما معرفی کرده باشید و آگاهی لازم را برای نحوه استفاده از خواص دارویی فلوس کسب کرده باشید.
